“Çalışan insanın halinden yine çalışan insan anlar”, derler. Yalan değil! Ortaya koyulan emek, zorlu iş saatleri, uykudan mahrum kalmak, sevdiklerinden uzak olmak ve belki de en önemlisi “Cumartesi çalışmaaak!”

Ofis insanlarının, namı-ı diğer beyaz yakalıların çok iyi bildiği bir olgudur belki de, özel şirketlerin Cumartesi çalışma mesaisine maruz kalmak. Çok da sevilen, tutku ile işe gidilen bir gün olmaması hasebiyle Cumartesi çalışmak, beyaz yakalı insanı için adeta, Türkiye Kupası’nın futbol külüplerine angarya gelmesi tadındadır. Haftasonuna ait bir gün olduğundan Cumartesi günü, sahaya istemeden çıkılır ve ortaya konulan performans tamamen halı sahaya adam eksikliğinden çağrılan son kişi tadındadır. Cumartesi çalışmanın, beyaz yakalı olsun olmasın çoğu insan için tarifi bunlardan ibarettir.

Cumartesi günü çalışmayan kitle, Cumartesi çalışan kitleye her zaman özenilesi bir topluluk olarak gelmektedir. Bu kitleye gıpta ile bakılır, “Senin de ne rahat işin var, haftasonu çalışmıyorsun” gibi haftaiçini yok sayan sözler sarfedilir kendilerine. Bir nevi özel sektör çalışanının küçük bir portresidir bu. Çünkü özel sektör çalışanı, beyaz yakalı insanı ya da çalışma saatleri standart olmayan insan için haftasonu çalışma kaçınılmaz bir olgudur. Hatta Cumartesi’yi geçelim, Pazar gününü bile çalışarak geçirmesi mümkündür, bu kitlenin.

Cumartesi çalışan kitle ile Cumartesi çalışmayan kitleyi ayrı ayrı tartmak istersek, ortaya bu tip bir tablo çkması aşikardır.

Cumartesi Çalışanı

• Her Cuma günü onun için bitmemiş bir haftadır, aslında. “Yarın iş var. Fazla takılma!”.
• Her Cumartesi dışarı çıkmak istese de, üzerindeki yorgunluğu atamaz.
• Haftasonu yalnızca 1 günü olduğundan, yıllık izni dışında hiçbir zaman bir yere tatile gitme fikri zihninde oluşamaz.
• Hep olumsuzluk olamaz ya. Cumartesi çalışanının hiçbir zaman iş konsantrasyonu bölünmez. Zaten hep ofistedir kendisi.

Cumartesi Çalışmayanı

• Her Cuma günü onun için bir bayram, bir rahatlama, bir yenilenmeyi beraberinde getirir.
• Cumartesi günü dışarı çıkmamaları için hiçbir neden yoktur. Dinlenmiş, uykularını almış ve Cumartesi Gecesi’ni ateşlemeye hazırdırlar.
• Bazı haftasonları şehirden uzak yerlere küçük tatil kaçamakları planlayabilirler.
• Tüm bu olumlu faktörlere rağmen, işle ilgili aranın uzamasından ötürü, Pazartesi sendromu denilen şey, aslında onlar için geçerlidir.